خبر;

د تېرو څو اونیو سختو بارانونو له وجې د هېواد وضعیت خراب شوی، رسنیو په ټول هېواد )مرکزي، ساحلي او شمال‌ختیځو سیمو په ګډون( کې د ورانیو او مرګ‌ژوبلې رپوټ ورکړی؛ د وضعیت د لا خرابېدو د شونتیا خبرداری هم ورکړل شوی. وروستۍ وژونکې پېښه هغه تند سېلابونه وو چې په ختیځ پوکاټ کې يې د کورونو پر ړنګولو سربېره له ۵۰ د زیاتو کسانو ژوند اخیستی او ډېری اوسېدونکي یې د ځمکې د ښویېدو له امله تر خاورو لاندې کړل. په دغو وروستیو کلونو کې دا ډېره خونړۍ طبیعي تراژېدي وه.

تبصره:

دغه بارانونو یو ځل بیا په ډاګه کړه، چې سېکولر دولتونه د بحرانونو په مدیریت کې عاجز دي. د لویدیځ پوکاټ مرګژوبله ناوړه پېښو ته د امادګۍ په وسیله په ډېره ښه توګه راکمېدای شوی. دولت ډېره بې غوري وکړه؛ د داخلي کابینې د مشر، فرېډ مټیانګي په مشرۍ لوړپوړي دولتي چارواکي هغه کلي ته ونه شوای رسېدلی، چې ډېر خلک په سختۍ او بې رحمۍ پکې له منځه لاړل. که دولت مخکې له مخکې فکر کړی وی، هر څه یې سنجولي وی او خپل مسولیت یې ادا کړی وی، وضعیت به تر دې حده نه و خراب.

د هېواد د چارواکو له خوا د ځمکو غصبول او د اوسېدلو د کورونو لپاره د لږ پاملرنې پلانونو له امله ډېرې غریبې کورنۍ د اوسېدلو وړ مناسب ځایونو ته کمه لاسرسی لري، په همدې ډول په سیلابي سیمو کې یې ژوند له خطر سره مخ وي. په لرې پرتو سیمو کې په ځانګړي ډول چې تر اوسه یې سرکونه د فساد له امله نه دي جوړ شوي، ۳۲ سلنه خلک له سرکونو دوه کیلو متره لرې اوسېږي، دا د دې سبب کېږي چې د سېلونو د راتګ پر وخت دوی ته پر وخت مرسته ونه رسېږي یا بې مرستې پاتې شي.

دغه ورانوونکې پېښې په ډاګه کوي، چې د سرمایه دارۍ نظامونه طبیعي پېښې څنګه پر بشري ناورین بدلوي. دېر ځله د دغو ناوړه پېښو د رامنځته کېدلو له امله د پانګوالۍ اصلي څېره او د حاکمیت سیستم په ډاګه کېږي، چې د عامه خلکو ګټو ته پاملرنه نه لري. سېکولر پانګوال سیاسیون په هېواد کې په رایو پسې په الوتکو کې ګرځي، خو کله چې عام خلک په سېلابونو کې ډوبېږي، نو دوی په تلویزیونو کې را ښکاره شي! د پانګوالۍ او د هغوی د رهبرانو اصلي تعریف دادی، چې یوازې خپل ژوند ورته مهم دی او د بېوزلو خلکو د ژوند پروا نه لري.

حتا دا هم رښتیا دي چې انسان په طبیعي ډول نشي کولایو چې د دغو ډول پېښو مخنیوی وکړي؛ خو الله سبحانه وتعالی امر کړی دی چې د ځانګړو پروسو او لارو په وسیله د دغو ناوړه پيښو د رامنځته کېدلو وړاندوینه وکړئ، تر څو تلفات یې راټیټ شي. اسلام د یوه بشپړ دین په توګه ښکاره کړې ده، چې عامه چارو ته د پاملرنې مسوولیت د افرادو نه، بلکې د دولت دی. لکه څنګه چې زموږ ګران پیغمبر صلی الله علیه وسلم فرمایي:

«الإِمَامُ رَاعٍ وَهُوَ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ»

ژباړه: امام د خلکو شپون دی او د خپل رعیت مسوولیت هم لري.

اسلامي دولت (خلافت) مسوولیت لري، چې د اوسېدونکو د ژوند امنیت په هر وخت کې وساتي. د سیلابونو یا ځمکې ښوییدلو په ناوړه پېښو کې خلافت د بیت المال له خزانې څخه ګټه اخلي، چې له زیانمن شوو عامه خلکو څخه ساتنه وکړي او دا یې یو مسوولیت دی، نه نیکي. که چېرې په بیت المال کې پانګه نه وي، نو خلیفه به پر شتمنو خلکو په جبري توګه یوه ځانګړې اندازه امکانات وضعه کړي، تر څو دغه حالت جبران کړي. خلافت به په دې توګه د خپلو هېوادوالو له قیمتي ژوند څخه ساتنه کوي؛ بااذن الله وتعالی.

د حزب التحریر مرکزي مطبوعتي دفتر ته

په کینیا کې د حزب التحریر د مطبوعاتي دفتر استازی

 لیکوال: شباني موالیمو